Το βρέφος μόλις ξυπνήσει παίζει. Παιχνίδι και βρέφος είναι αδιαχώριστα. Παίζουν τα μάτια του προς όλες τις κατευθύνσεις, παίζουν τα χέρια του και απλώνονται προς όλα όσα βλέπουν τα μάτια του. Γυρίζει το πρόσωπο του κι ολόκληρο το σώμα του προς όλες τις κατευθύνσεις από όπου προέρχονται οι ήχοι, τα χρώματα και το φως. Οι γκριμάτσες του, το χαμόγελο του, τα πρώτα του ψελλίσματα, είναι παιχνίδια με πρόσωπα και πράγματα.

Παίζω σημαίνει για το βρέφος: ζω, αναπτύσσομαι, εξελίσσομαι. Mε το παιχνίδι εξελίσσονται αρχικά τα αισθητήρια όργανα του βρέφους που είναι η βάση για την αναπτυξη διαφόρων δεξιοτήτων.

Το βρέφος χρειάζεται ...

Το παιχνίδι, αν για τον ενήλικα είναι μια μορφή ευχάριστης απασχόλησης, μετά την εργασία, για το παιδί είναι το καθ’ εαυτό περιεχόμενο της ύπαρξης του και το σπουδαιότερο μέσο για την αβίαστη, σωματική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του.

Μέσα από το παιχνίδι τα παιδιά θέλουν να χαρούν και να γνωρίσουν τη ζωή (Αντωνιάδης, 1994). 

Αποκτούν τη δυνατότητα να αλληλεπιδράσουν με τους γύρω τους, να εκφράσουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα τους αλλά και να αναπτύξουν την φαντασία και τη δημιουργικότητα τους (Κάππας, 2005). 

Η αξία του παιχνιδιού μπορεί να ...

Ποια κριτήρια  σχετικά με την γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού είναι σημαντικά πριν πάει στη πρώτη δημοτικού 

• Η ομιλία του να είναι πλήρως κατανοητή
• Να χρησιμοποιεί προτάσεις με 5-6 λέξεις (απλές και σύνθετες)
• Να τραγουδά απλά τραγούδια 
• Να χειρίζεται φωνολογικά λέξεις (π.χ. αναγνώριση αρχικού τελικού γράμματος/συλλαβής, τεμαχίζει λέξη σε φωνήματα, συγκερασμός λέξης) 
• Να αναγνωρίζει και να λέει απλά ποιηματάκια (ομοιοκαταληξία)
• Να μπορεί να γράφει το όνομα του
• Να μπορεί να μετράει και να παίζει παιχνίδια με αριθμούς
• Να αναγνωρίζει και να κατονομάζει σχήματα και χρώματα
• Να γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ φωτογραφίας και γραμμένης λέξης
• Να έχει καλή ακροαστική ικανότητα (μπορεί να παρακολουθήσει ιστορίες που του λέγονται/ διαβάζονται)
• Να κατανοεί ιστορίες που ακούει
• Να ...

Ο τραυλισμός είναι μια διαταραχή της φυσιολογικής ροής της ομιλίας, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συχνή και σημαντική παρουσία επαναλήψεων, επιμηκύνσεων, μπλοκαρισμάτων ήχων, συλλαβών ή λέξεων. 

Συνήθως τα πρώτα συμπτώματα του  τραυλισμού εμφανίζονται στην ηλικία των  2 - 2,5 χρονών αν και αρκετά παιδιά ξεκινούν να τραυλίζουν και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Ο τραυλισμός χαρακτηρίζεται ως πολυπαραγοντικός. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κληρονομικότητα είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας στον τραυλισμό αφού περίπου το 50% των παιδιών που τραυλίζουν έχουν κάποιο συγγενή με τραυλισμό, ενώ σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει και το φύλλο του ατόμου, με τα αγόρια να τραυλίζουν περισσότερο από τα κορίτσια ...

Είναι μια διαταραχή της επικοινωνίας, που προκύπτει όταν οι περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την γλώσσα έχουν υποστεί βλάβη. Εμφανίζεται συνήθως μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο ή τραυματισμό της κεφαλής. Έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της ικανότητας ενός ατόμου να μιλά ή την απώλεια ενός ατόμου να κατανοεί τι του λένε ή και τα δύο. Επίσης μπορεί να έχει δυσκολία στην ανάγνωση, στη γραφή, στα μαθηματικά ή στις χειρονομίες.

Η Αφασία δεν έχει καμία σχέση με τη νοημοσύνη. Ένα άτομο με αφασία είναι εξίσου έξυπνο μετά τον εγκεφαλικό τραυματισμό όπως και πριν. Συνήθως έχουν πολλές σκέψεις και σημαντικές ιδέες, τις ...

 Η Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή περιγράφει μια κατάσταση όπου τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά δυσκολεύονται να κατακτήσουν τα στάδια λόγου και ομιλίας, τα οποία αναμένονται για την χρονολογική τους ηλικία. Είναι μια από τις πιο συνήθεις μαθησιακές δυσκολίες, ωστόσο μένει αδιάγνωστη και συχνά παρερμηνεύεται ως κακή συμπεριφορά ή/και έλλειψη συγκέντρωσης.

 Για την διάγνωση της, οι ειδικοί επαγγελματίες χρειάζονται σωστή ενημέρωση και επιμόρφωση για να μπορούν να αντιληφθούν τις δυσκολίες των παιδιών. Σύμφωνα με έρευνες, η ΑΓΔ επηρεάζει περίπου 2 παιδιά σε κάθε σχολική τάξη (7% του πληθυσμού των τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών). Ακόμη, αρκετές έρευνες έδειξαν ισχυρή γενετική επίδραση στην ΑΓΔ. 

Τα παιδιά με ΑΓΔ ...

Ο όρος «Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα» αναφέρεται σε μια αναπτυξιακή διαταραχή γενετικής και νευρολογικής κυρίως αιτιολογίας, η οποία εμφανίζεται κατά τη νηπιακή ηλικία (Barkley, 1998). Μελέτες καταδεικνύουν ότι επηρεάζει το 5.2% των παιδιών, με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης στα αγόρια (Polanczyk et al., 2007).

Γενικότερα, με τον όρο αυτό (ΔΕΠ-Υ) περιγράφουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν μερικά άτομα, εξαιτίας του επηρεασμού της προσοχής τους, της συγκέντρωσης τους, της παρορμητικότητας τους και παράλληλα, ενδέχεται να εμφανίζουν και σωματική υπερδραστηριότητα.

Οι πιο πάνω δυσκολίες έπηρεάζουν και τη γενικότερη εξέλιξη του ατόμου, όπως τη σχολική ή την ακαδημαϊκή, αλλά και τις οικογενειακές καταστάσεις που βιώνει ένα παιδί, καθώς ...

Όσο πιο πολύ μιλάτε στο παιδί σας , τόσο περισσότερες ευκαιρίες θα έχει το παιδί σας να αναπτύξει την ομιλία του. Αλλά είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το κάθε παιδί έχει το δικό του τρόπο που μαθαίνει και το δικό του ρυθμό. 

Ποιους τρόπους μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν την ομιλία τους

Όλα τα παιδιά είναι διαφορετικά, κάποια αναπτύσσονται πιο γρήγορα και κάποια άλλα πιο αργά. Εντούτοις είναι λογικό να ανησυχήσετε αν το παιδί σας καθυστερεί να ανπτύξει ομιλία ή δεν καταλαβαίνει τι του λέτε, συγκρίνοντας το με τα αδέλφια του ή με συνομίληκους του. Μερικές φορές τα αγόρια αναπτύσσουν πιο αργά την ομιλία τους σε σχέση με τα κορίτσια ή μερικές φορές τα παιδιά μπορεί να αργήσουν να μιλήσουν αν έχουν αργήσει και οι γονείς τους.